poniedziałek, 14 września 2015

SESJA 96: POMÓC SOBIE I INNYM. PRZECZYTAJ - POBIERZ ULOTKĘ - PODAJ DALEJ

KRÓTKA POWTÓRKA
Albert Ellis przekonywał, że ten, kto nauczy się stosować w praktyce jego metodę samopomocy,
powinien przekazać tę umiejętność dalej, by kolejne osoby miały okazję poznać te proste, pełne racjonalizmu zasady psychologicznego pokonywania przeciwności. To Ellisowskie wezwanie stanowiło dla nas, autorów tego bloga, główną inspirację do stworzenia tego miejsca. Pomysłów nam nie brakuje, za to cierpimy na deficyt czasu wolnego, stąd ta nieregularność w publikowaniu kolejnych sesji. Jedną z idei, która od dłuższego czasu chodziła nam po głowie, jest właśnie "podawanie dalej" konkretnych narzędzi autoterapeutycznych. Dzisiejsza sesja jest więc sesją z niespodzianką.

DZISIEJSZA SESJA
Wielokrotnie słyszeliśmy z ust terapeutów, psychologów, pacjentów i osób najróżniejszych zawodów, że tak wiele ich problemów rodzi się wskutek nieumiejętności rozmawiania z bliskimi, znajomymi, współpracownikami. Wielokrotnie spotykaliśmy się z twierdzeniem (popartym intuicją, choć wcale nie chybionym), że ogromna większość powodów, dla których ludzie szukają pomocy u specjalistów albo w samotności doświadczają cierpienia i rozłąk, lokuje się w obszarze komunikacji. 
Gdybyśmy stwierdzili teraz arbitralnie, że ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać, udowodnilibyśmy, że sami mamy z tym problem, bo generalizowanie to jeden z podstawowych błędów poznawczych. Zastanawialiśmy się, w jaki sposób przekazać najbardziej fundamentalne i zarazem najprostsze reguły codziennego współegzystowania z innymi, by dostęp do nich mogły mieć osoby w różnym wieku, o różnym statusie społecznym, o różnym dostępie do internetu i różnym stopniu znajomości podstaw psychologii. Zebraliśmy więc na kartce formatu A4, która złożona na trzy części, staje się poręcznym folderem, najistotniejsze, naszym zdaniem, wskazówki do tego, jak rozmawiać, jak kształtować zdrowe przekonania i jak radzić sobie w sytuacjach trudnych. Staraliśmy się wszystko to napisać w sposób możliwie najprostszy, dlatego osoby szczególnie wrażliwe na punkcie kwiecistej stylistyki, z góry przepraszamy. Ulotka psychoedukacyjna, którą Wam wręczamy powinna być w pełni zrozumiała, czytelna i logiczna, by mogła spełnić swoje zadanie przechodzenia z rąk do rąk i pozostawiania efektów.
Zgromadzony materiał składa się z 4 części. Pierwsza dotyczy ściśle komunikacji interpersonalnej, druga aspektów poznawczych, a więc sposobów zdrowego myślenia, trzecia to zbiór różnorodnych technik do doraźnego zastosowania w sytuacjach, w których nie mamy sposobności na wnikliwą analizę napływających do głowy myśli. Wreszcie część ostatnia to swoiste post scriptum, zatytułowane "Informacje dodatkowe". Wymieniliśmy na końcu kilka ważnych dla nas poradników psychologicznych (gdybyście mieli jakieś sugestie, dajcie koniecznie znać:), czasopism oraz miejsc, w których można szukać pomocy na co dzień, bezpłatnie, w większości nawet niedużych miast. 
Początkowo zamierzaliśmy dodać część piątą, w której znalazłyby się podstawowe informacje o rozpoznawaniu depresji oraz zaburzeń lękowych. Ze względu jednak na niewielką objętość arkusza A4 (a zależało nam, aby pod żadnym pozorem nie był on większy, gdyż rozmiar niestandardowy utrudniłby mechanizm powielania ulotki i podawania jej dalej) - postanowiliśmy, że przygotujemy drugą ulotkę poświęconą w całości najpopularniejszym zaburzeniom psychicznym. Trzecią częścią naszego tryptyku będą materiały do samodzielnego wypełniania przez osoby, które pracują nad swoim rozwojem osobistym lub pokonują którąkolwiek z przypadłości afektywnych czy lękowych. Na dziś jednak - komunikacja, a więc zaczynamy od podstaw :)


ZADANIE DOMOWE
Pobierz naszą autoterapeutyczną ulotkę, a następnie wydrukuj ją w co najmniej 2 egzemplarzach. Oba złóż na 3 części (zgodnie z numeracją zamieszczoną u dołu stron), a następnie jeden egzemplarz zachowaj dla siebie, drugi zaś podaruj wybranej osobie. Poproś ją, by w miarę możliwości skserowała ten folder (albo pobrała go z naszej strony i wydrukowała), a następnie przekazała jeden egzemplarz kolejnej osobie. Jeśli w jakimkolwiek stopniu dzięki temu materiałowi choćby jedna relacja ulegnie polepszeniu (lub w drugą stronę - jeśli jakaś zostanie uratowana), misja tego skromnego folderu zostanie wypełniona z nawiązką.